Τυφώνας εναντίον Αστραπής

Το σημερινό μου θέμα προέρχεται από τον χώρο των αμυντικών θεμάτων. Θα εξετάσω εάν το κατάλληλο σύγχρονο αεροσκάφος για την Πολεμική Αεροπορία είναι το ευρωπαϊκό Eurofighter Typhoon ή το κατά βάσιν αμερικανικό F-35 Lightning II.

Πρέπει βέβαια να κάνω εξαρχής κάποιες επισημάνσεις: Δεν είμαι ειδικός στα αμυντικά θέματα, προσπαθώ όμως να είμαι ένας ενημερωμένος ερασιτέχνης, όπως σε τόσα και τόσα θέματα του επιστητού. Καλοδεχούμενος λοιπόν όποιος μπορεί να με διορθώσῃ. Γνωρίζω εξάλλου ότι το σημερινό μου θέμα είναι κάπως δύσπεπτο σε πολλούς και ασφαλώς θα ξενίσῃ κάποιους αναγνώστες μου. Τους καλώ όμως να αναρωτηθούν ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο το θεωρούν φυσιολογικό να έχουν και να έχω γνώμη ως ενεργοί πολίτες για εξαιρετικά δύσκολα και τεχνικά θέματα, όπως η μορφή του ασφαλιστικού συστήματος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου ή ο τρόπος αντιμετώπισης της ανεργίας, όχι όμως και για ένα θέμα που μάς στοιχίζει δισεκατομμύρια ευρά ετησίως και, σε τελευταία ανάλυση, εξαρτάται από αυτό η ελευθερία και η ακεραιότητα του κράτους μας, δηλαδή για τις αμυντικές δαπάνες. Εγώ τοὐλάχιστον δεν αναγνωρίζω τέτοια στεγανά στην ιδιότητα του πολίτη.

Αρχίζω με κάποιες εκ των προτέρων παραδοχές. Πρώτον, η Ελλάδα έχει ανάγκη ντουφέκια και βόλια – και αεροπλάνα. Δεύτερον, τα αεροπλάνα τα έχει ανάγκη σχετικά σύντομα: η παραγγελία αυτή πρέπει να γίνῃ χτες, αλλιώς μέσα σε δύο το πολύ χρόνια. Τρίτον, τα αεροπλάνα θα είναι είτε Τυφώνες είτε Αστραπές – οι Γρύπες και τα Ραφάλια ας βρουν αλλού αγοραστές.

Δεν θέλω επίσης να κρίνω τα δύο αεροσκάφη επί τῃ βάσει μόνο τεχνικών παραμέτρων, και επειδή δεν τις έχω πρόχειρες και επειδή δεν έχουν γίνει πλήρως γνωστές και επειδή ούτως ή άλλως η απόφαση δεν θα ληφθῄ μόνο βάσει αυτών.

Σε γενικές γραμμές λοιπόν ισχύουν τα εξής: Ο Τυφώνας είναι ετοιμοπαράδοτος (για τα μέτρα της αμυντικής βιομηχανίας), με την έννοια ότι οι παραδόσεις μπορούν να ξεκινήσουν στο τέλος του 2009, η Αστραπή δεν πρόκειται να κυκλοφορήσῃ στα περίπτερα πριν το 2015 το νωρίτερο. Ο Τυφώνας έχει πουληθεί σε 750 περίπου κομμάτια σε Γερμανία, ΗΒ, Ιταλία, Ισπανία, Αυστρία και μάλλον Σ. Αραβία. Ο Τυφώνας είναι τέταρτης γενιάς, ενῴ η Αστραπή διαφημίζεται από την κατασκευάστρια Λόκχηδ-Μάρτιν για 5ης γενιάς (είναι εύλογο πάντως να έχῃ κάποια τεχνολογική υπεροχή ενόψει του ότι θα προηγήται τοὐλάχιστον μια δεκαετία). Ο Τυφώνας αποτελείται από μία ενιαία έκδοση, ενῴ στην Αστραπή θα υπάρχουν υποβαθμισμένες εξαγωγικές εκδόσεις, κατά την πάγια τακτική των Αμερικανών. Ο Τυφώνας διαθέτει κατά τι κατώτερα τεχνικά χαρακτηριστικά, την στιγμή που η Αστραπή εξαγοράζει την ίσως οριακή τεχνική της υπεροχή με υπολογιζόμενη τοὐλάχιστον τριπλάσια τιμή λιανικής. Τέλος, ο Τυφώνας είναι σχεδιασμένος ως αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων, ενῴ η Αστραπή είναι εξ ορισμού αεροπλάνο κρούσης, αποτελώντας το ιδανικό συμπλήρωμα του (μη εξαγώγιμου) F/Α-22 Ράπτορος, που έχει σχεδιαστεί ως αεροπλάνο αναχαίτισης και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, αποτελεί τον πραγματικό gladius της μελλοντικής pax americana. Ένα πράγμα που θα έπρεπε να ληφθῄ ακόμη υπόψιν είναι ότι, εξαιτίας της τεχνολογικής εξέλιξης, τα νέα αεροσκάφη αντιστοιχούν σε τρία έως τέσσερα παλαιά. Κατά συνέπεια, δεν θα απαιτηθούν πάνω από δύο μοίρες για τις ελληνικές ανάγκες, σαράντα τεμάχια ας πούμε, οι οποίες καλό θα ήταν να είναι ενιαίου τύπου.

Καναδυό σχόλια ακόμα: πολλά έχουν ειπωθεί για την ικανότητα απόκρυψης της σχεδιαζόμενης Αστραπής. Ακόμη και αν είναι πολύ ανώτερη των σημερινών αεροσκαφών, ακόμη και αν παρασχεθῄ πλήρης στην Τουρκία, ακόμη και αν δεν αληθεύουν όσα λέγονται για τα ρωσσικά ραντάρ, έχει ένα πολύ σοβαρό μειονέκτημα. Πέραν του ότι είναι ευπαθής κατά την ενεργοποίηση των όπλων, τα οποία φέρονται αναγκαστικά εντός του αεροσκάφους, για τον ίδιο ακριβώς λόγο η οπλική ικανότητα είναι πολύ μικρότερη απ’ ό,τι θα δικαιολογούσε το μέγεθος του αεροσκάφους και το κόστος του.

Σε γενικές γραμμές αποκλίνω λοιπόν υπέρ του Τυφώνα, για τους εξής λόγους:

Α) είναι ό,τι καλύτερο διατίθεται στην αγορά αυτήν την στιγμή και για τα επόμενα δέκα χρόνια τοὐλάχιστον,

Β) διατίθεται πλήρες, χωρίς πολιτικούς περιορισμούς στα οπλικά του συστήματα ή στα ηλεκτρονικά του,

Γ) είναι σχετικά οικονομικό, τόσο ως προς την προβλεπόμενη διάρκεια υπηρεσίας, όσο ως προς την ανωτερότητα έναντι των άλλων αεροσκαφών 4ης γενιάς, όσο και ως προς τα αντισταθμιστικά οφέλη που (ακόμα) παρέχονται.

Δ) δεν βαρύνεται με τεχνολογικό κίνδυνο αφενός, δεδομένου ότι είναι ήδη αξιόμαχο, με πιστοποιημένα τα βασικά οπλικά του συστήματα, αφετέρου όμως δεν είναι πεπαλαιωμένη η σχεδίαση, αλλά διανύει την εφηβεία της και γιαυτό προσφέρεται για μελλοντικές αναβαθμίσεις και βελτιώσεις,

Ε) είναι ευρωπαϊκό πρόγραμμα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την προώθηση της κοινής ευρωπαϊκής αμυντικής ταυτότητας.

Και όλα αυτά στην προνομιακή τιμή των 40 Χ 50-60 = 2-2,4 δισ. δολαρίων...